Wiąz to wdzięczne drzewo, idealne do sadzenia w szerokiej gamie typów gleb i różnych warunkach wzrostu. Ten artykuł zagłębia się w identyfikację drzewa wiązu za pomocą różnych jego części, takich jak liście, kora, drewno, kwiaty i owoce.
Wiąz to jedne z najczęściej sadzonych drzew ozdobnych w Ameryce Północnej i Europie. Sklasyfikowane w ramach rodziny Ulmaceae na rozkaz Rosales, istnieje tylko jeden rodzaj tej rodziny taksonomicznej. Wiele gatunków jest identyfikowanych pod jednym rodzajem, Ulmus. Dające się przystosować do różnych typów gleb i warunków środowiskowych, te liściaste lub półlistne drzewa należą do najcenniejszych drzew zidentyfikowanych do dnia dzisiejszego.
Identyfikacja
Jak wynika z badań ewolucyjnych, wiąz ewoluował już 40 milionów lat temu, w okresie miocenu. Zdrowy ma zdolność przetrwania setek lat, pod warunkiem, że nie jest dotknięty chorobami. Odporne na zanieczyszczenia powietrza, cień i ekstremalnie niską temperaturę, to ozdobne drzewo doskonale nadaje się do sadzenia na poboczach dróg, parkach i innych obszarach o dużym natężeniu ruchu. Jego rozmnażanie odbywa się za pomocą zdolnych do życia nasion i odrostów wegetatywnych. W większości przypadków jest to roślinność rozmnażana, ponieważ nasiona rzadko dojrzewają.
Liściem
Jeśli chodzi o identyfikację liścia wiązu, ma on symetryczną podstawę i podwójnie ząbkowany brzeg (podwójnie ząbkowany) na końcach. Kształt liścia jest owalny, stopniowo zwężający się ku końcowi. Po dokładnym zbadaniu zauważysz, że liście są szorstkie, proste i pokryte naprzemienną filotaksją. Liście śliskiego wiązu są większe (około 7 cali długości) niż liście odmiany amerykańskiej. Liście obu gatunków zbiera się do karmienia zwierząt.
Kora
Kora wiązu wyróżnia się pod wieloma względami. W przypadku młodego drzewa kora jest nieco gładka, podczas gdy starsze drzewa mają szorstką teksturę. W rzeczywistości identyfikację śliskiego drzewa wiązu można łatwo wykonać, badając jego gładką wewnętrzną korę. Zewnętrznie kora tego drzewa liściastego jest szaro-brązowa z nieregularnymi grzbietami i bruzdami, która u dojrzałych drzew zmienia kolor na popielaty. U niektórych gatunków bruzdy i grzbiety są bardzo wąskie.
Drewno
Drewno wiązu jest bardzo cenione ze względu na jego dużą gęstość, około 560 kg na metr sześcienny. Odmiana amerykańska daje gęstsze drewno w porównaniu do drewna śliskiego. Jeśli chodzi o fakturę, zazębiające się słoje nadają drewnu charakterystyczny wzór. Bardzo odporne na pękanie i gnicie, drewno to jest wykorzystywane w dużych pracach stolarskich, takich jak podłogi i meble.
Identyfikacja wiązu według kwiatu
Inną częścią rośliny badaną pod kątem identyfikacji wiązu są kwiaty apetaliczne (bez płatków) i anemofilne (zapylane przez wiatr). Chociaż nie ma płatków, kwiaty wyrastające z tufów rzucają się w oczy ze względu na kolorowe pręciki (czerwone lub fioletowe). Każdy kwiat jest hermafrodytą, co oznacza, że zarówno męskie, jak i żeńskie narządy rozrodcze są obecne w tym samym rozkwicie.
Owocem
Niektóre wiązy owocują, podczas gdy inne są gatunkami bezowocnymi. W kategoriach botanicznych rodzaj owoców nazywa się samara. Owocem jest bladozielony niełupek, charakteryzujący się obecnością okrągłego nasienia w środku i spłaszczonych skrzydełek po bokach. Ta cecha umożliwia łatwe rozprowadzanie nasion przez wiatr na większe odległości. Owoce są bardzo pożywne, zawierają około 45% białka i ponad 5% błonnika.
Prawie wszystkie części tego drzewa liściastego nadają się do użytku. W rzeczywistości właściwości śliskiej kory drzew są udokumentowane w ziołolecznictwie, a owoce są również jadalne. W tej chwili możesz mieć całkiem niezłe pojęcie, że jest to bardzo poręczna roślina, która dobrze rośnie w zmiennych warunkach wzrostu. Dlatego jeśli nie masz tego majestatycznego drzewa na swoim podwórku, rozważ uwzględnienie go w swoim projekcie krajobrazu. Z wyjątkiem kilku gatunków, które wymagają dobrze przepuszczalnej gleby, większość odmian bujnie rośnie na każdym rodzaju gleby.
