Jesiony są atrakcyjnymi drzewami liściastymi, które świetnie nadają się do kształtowania dużych otwartych przestrzeni. W tym artykule poznamy najpopularniejsze odmiany jesionów i ich cechy.
Czy wiedziałeś?
Najgrubszy jesion biały występuje w Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Wiedeńskiego w Austrii. Jego obwód ma 20,27 stopy szerokości, czyli tyle, ile 4 mężczyzn ułożonych od stóp do głów w linii prostej.
Na całym świecie występuje ponad 60 gatunków jesionów, z których największą odmianą jest jesion biały. Drzewa są spokrewnione z drzewami oliwnymi i mogą mieć duże lub średnie rozmiary. Można zauważyć, że gatunki jesionów mogą mieć jesienią fioletowe, żółte lub czerwone liście z dużymi skupiskami skrzydlatych nasion. Jesiony mają piękną okrągłą koronę, która dobrze prezentuje się w większości otwartych przestrzeni.
Jesiony z gatunku Fraxinus można łatwo zidentyfikować, szukając kilku charakterystycznych cech. Najczęstsze z nich to rozgałęzienia liści i łodyg naprzeciw siebie oraz obecność pierzastych liści złożonych, które zwykle mają około 5 - 11 listków. Starsze jesiony mają zwykle korę w kształcie rombu. Nie każda gałąź lub liść może mieć przeciwnego partnera, ponieważ pąki i gałęzie mogą umrzeć losowo. Rośliny te dobrze rosną na bogatej, wilgotnej glebie, z dobrym słońcem i dużą przestrzenią. Należy zauważyć, że jarzębiny nie są prawdziwymi jesionami i faktycznie należą do rodziny Sorbus. Jesiony są bogate w Ameryce i Europie. Szacuje się, że w samym stanie Wisconsin w USA jest ich prawie 800 milionów. Drewno jesionowe jest powszechnie używane do produkcji podłóg, szaf, sprzętu sportowego, narzędzi i wielu innych. Przyjrzyjmy się teraz najpowszechniejszym gatunkom jesionów, jakie można znaleźć.
Wspólne gatunki jesionów
Biały popiół
Nazwa naukowa: Fraxinus americana
Rodzime regiony: Powszechnie spotykany w północnych i wschodnich regionach Ameryki
Strefy USDA: 3-9
Średnia wysokość: Białe popioły to wysokie drzewa, które mogą dorastać do 80 stóp, a w kilku przypadkach nawet wyżej
Odchodzi: Każdy liść ma 5-9 listków
Kora białego jesionu
Znany również jako jesion Biltmore, jest to jedna z najpopularniejszych odmian jesionu w Stanach Zjednoczonych Ameryki. To drzewo jest dobrym dodatkiem do krajobrazu zewnętrznego, jest bardzo zacienione, rozciąga się na 40-70 stóp i wygląda niezwykle atrakcyjnie jesienią. Jest szeroko stosowany do produkcji sprzętu sportowego, takiego jak kije baseballowe, ze względu na sztywność i sprężystość drewna.
Jesion Zielony
Nazwa naukowa: Fraxinus pennsylvanica
Rodzime regiony: Powszechnie spotykany w północnych i wschodnich regionach Ameryki
Strefy USDA: 4-9
Średnia wysokość: Drzewa średniej wielkości mają 40-60 stóp wysokości
Odchodzi: Liście złożone z 5-9 listkami
Spadek liści zielonego jesionu
Ze względu na swoją bardzo sprężystą naturę drzewa te można spotkać w wielu miejscach o zróżnicowanych warunkach klimatycznych. Drzewa te można łatwo sadzić i uprawiać również w miejscach o dużym zanieczyszczeniu i złych warunkach glebowych.
Jesion Europejski
Nazwa naukowa: Fraxinus excelsior
Rodzime regiony: Występuje w całej Europie i części południowo-zachodniej Azji
Strefy USDA: 6-8
Średnia wysokość: Wysoki gatunek jesionu, drzewa te mogą z łatwością wyrosnąć na ponad 70 stóp
Odchodzi: Każdy liść złożony jesionu wyniosłego może mieć 7-13 listków
Nowe liście jesionu europejskiego
Chociaż pochodzą ze Skandynawii, drzewa te można znaleźć w całej Europie. Ze względu na elastyczny charakter drewna są doskonałym wyborem do produkcji łuków. Drzewa te są również używane do produkcji kijków do snookera i rakiet tenisowych. W mitologii nordyckiej jesion europejski utworzył drzewo świata znane jako Yggdrasil, które połączyło dziewięć światów, w tym Asgard, Midgard i Niflheim. Drzewo to znane jest również jako jesion wyniosły. W przeciwieństwie do innych jesionów, jesiony europejskie mają czarne pąki zamiast brązowych.
Popiół Manny
Nazwa naukowa: Fraxinus ornus
Rodzime regiony: Części południowo-zachodniej Azji i Europy
Strefy USDA: 6-9
Średnia wysokość: Drzewa średniej wielkości osiągają do 50 stóp wysokości
Odchodzi: Każdy liść ma 5-9 dużych listków.
Ulotki z jesionu manny
Nazwany na cześć świętego pokarmu w Biblii, popiół manny ma słodki ekstrakt z soku. Z soku powszechnie używanego do celów medycznych można ekstrahować mannitol i mannozę. Drzewa te mają bardzo atrakcyjne białe kwiaty, które kwitną w maju.
Jesion wąskolistny
Nazwa naukowa: Fraxinus angustifolia
Rodzime regiony: Występuje w północno-zachodniej Afryce, południowej i środkowej Europie oraz południowo-zachodniej Azji
Strefy USDA: 6-8
Średnia wysokość: W zależności od warunków klimatycznych i glebowych drzewa te mogą rosnąć od 60 do 80 stóp wysokości
Odchodzi: Każdy liść ma 7-13 ulotek
Jesion wąskolistny
Znane również jako jesion Raywood, jesion pustynny, jesion wąskolistny lub jesion bordowy, drzewo to ma bardzo piękne fioletowe liście w sezonie jesiennym. To dobry wybór, jeśli planujesz uprawiać drzewa w obszarze miejskim. Najlepiej rośnie w kwaśnej glebie.
Jesion Velvet
Nazwa naukowa: Fraxinus velutina
Rodzime regiony: Północne i południowo-zachodnie regiony Ameryki
Strefy USDA: 7-10
Średnia wysokość: Drzewa średniej wielkości osiągają wysokość od 30 do 50 stóp
Odchodzi: Duże, złożone liście z 3-5 listkami
Aksamitne liście jesionu
Znany również jako jesion arizoński lub jesion modesto, drzewa te najlepiej rośnie na glebach wilgotnych i zasadowych. Jednak jest odporny na suszę i może być uprawiany również w suchych warunkach. Jest to dobry wybór, jeśli chcesz, aby drzewa rosły w szybkim tempie.
Czarny popiół
Nazwa naukowa: Fraxinus nigra
Rodzime regiony: Jesion czarny można znaleźć w północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych oraz na dużym obszarze wschodniej Kanady
Strefy USDA: 3-5
Średnia wysokość: Mogą rosnąć dość wysokie, a średnia wysokość wynosi około 50-55 stóp
Odchodzi: Każdy liść ma zwykle około 7-11 listków
Najlepiej rośnie w zimnych i mokrych miejscach, drewno tych drzew może być wykorzystywane do tkania dzieł sztuki i mebli. Stanowi również ważną część dzikiego ekosystemu, ponieważ nasiona, gałęzie i liście są wykorzystywane jako pokarm przez wiele ptaków i zwierząt.
Blue Ash
Nazwa naukowa: Fraxinus quadrangulata
Rodzime regiony: Jesion niebieski jest powszechnie spotykany w płatach wokół środkowo-zachodniego obszaru Stanów Zjednoczonych
Strefy USDA: 4-6
Średnia wysokość: Kolejna wysoka odmiana jesionów, niebieskie jesiony mogą osiągać wysokość 60-70 stóp
Odchodzi: Każdy liść złożony składa się z 7-11 listków
Specjalnością tego drzewa są kwadratowe pnie i wewnętrzna kora, która zmienia kolor na niebieski pod wpływem powietrza. Ta właściwość była używana w dawnych czasach do ekstrakcji niebieskich barwników. Najlepiej rośnie na glebach zatrzymujących wodę. Ma ciemnozielone liście, które jesienią żółkną.
Oregon Ash
Nazwa naukowa: Fraxinus latifolia
Rodzime regiony: To drzewo pochodzi z północno-zachodniego regionu Pacyfiku w Ameryce
Strefy USDA: 7-9
Średnia wysokość: Średnie lub duże drzewo, które może rosnąć od 50 do 70 stóp wysokości
Odchodzi: Liście pierzaste złożone, z 5-9 listkami
Drzewa te można rozpoznać po gałęziach, które rozciągają się na zewnątrz pnia, prawie równolegle do ziemi i mogą wyglądać podobnie do klonu. Najlepiej rośnie na obszarach o wilgotnej i żyznej glebie.
California Ash
Nazwa naukowa: Fraxinus dipetala
Rodzime regiony: Części Kalifornii, Nevady, Arizony i Utah
Strefy USDA: 7-9
Średnia wysokość: Jest to niewielka odmiana jesionu, której osobniki osiągają około 20 stóp wysokości
Odchodzi: Jesion kalifornijski ma mniejsze złożone liście, mające 3-9 listków
Popiół kalifornijski, znany również jako jesion dwupłatkowy, jest odmianą łagodnie odporną na suszę. Przed jesienią można zaobserwować piękne białe kwiaty o bardzo przyjemnym zapachu.
Carolina Ash
Nazwa naukowa: Fraxinus caroliniana
Rodzime regiony: Części południowych Stanów Zjednoczonych
Strefy USDA: 7-9
Średnia wysokość: Popioły Karoliny są drzewami średniej wielkości i mogą dorastać do 40 stóp wysokości
Odchodzi: Każdy liść popiołu Carolina ma około 5-7 listków
Znane również jako popiół z Florydy, popiół z popiołu, popiół wodny i popiół bagienny, drzewa te występują głównie w pobliżu i wokół stanów Północnej i Południowej Karoliny, oprócz kilku innych stanów w południowych Stanach Zjednoczonych. Drzewa te preferują wilgotną glebę, dlatego często występują w pobliżu bagien.
Popiół Gregga
Nazwa naukowa: Fraxinus greggii
Rodzime regiony: Powszechnie spotykany w Nowym Meksyku, Teksasie i niektórych częściach Arizony
Strefy USDA: 6-10
Średnia wysokość: Te jesiony są dość krótkie w porównaniu do innych i mogą osiągać najwyżej 10-20 stóp
Odchodzi: Małe liście, które mogą mieć od 3 do 11 listków
Popiół Gregga jest w rzeczywistości dużym krzewem, który można kontrolować, aby przekształcić się w małe drzewo. Można go rozpoznać po mniejszych liściach i można go również uprawiać w dużych pojemnikach. Ta odmiana jesionu jest odporna na suszę. Inne nazwy tego drzewa to jesion littleleaf, jesion dogleg i jesion meksykański.
Jesion Dyniowy
Nazwa naukowa: Fraxinus profunda
Rodzime regiony: Północne i wschodnie części Ameryki
Strefy USDA: 6-9
Średnia wysokość: Bardzo wysoki gatunek jesionu, większość drzew dorasta do 80 stóp wysokości, a kilka okazów rośnie nawet powyżej 100 stóp
Odchodzi: Popiół dyniowy ma 7-9 listków na każdy liść
Nazwa tych jesionów pochodzi od ich unikalnego pnia, który pęcznieje w kierunku dna, szczególnie w wilgotnych warunkach, nadając im wygląd dyni. Z tego powodu drzewo jest również znane jako pęczniejący popiół.
Jeśli chcesz stworzyć atrakcyjną i świeżą atmosferę w swoim domu lub w swojej okolicy, powyższe informacje o odmianach jesionu powinny okazać się pomocne przy wyborze spośród wielu odmian.
