Paproć strusia jest jedną z najpopularniejszych i najbardziej rozpoznawalnych paproci. W tym artykule wyjaśniono, jak się nimi opiekować.
Paproć strusia to gatunek paproci pochodzący z Ameryki Północnej. Jego naukowa nazwa to Matteuccia struthiopteris. Matteuccia pochodzi od nazwiska włoskiego fizyka, który występował pod imieniem Carlo Matteucci, a struthiopteris z języka greckiego. „Stroutheios” w języku greckim oznacza „strusia”, a „pteris” oznacza „paproć”. Paproć strusia ma również inne nazwy, takie jak paproć Fiddlehead, paproć Hardy i paproć ogrodowa.
Informacja
Paproć strusia to duża, pierzasta paproć. Możesz odróżnić strusią paproć od innych roślin paproci, patrząc na jej charakterystyczny, żyzny liść. Na łodydze paproci strusiej widoczne są cienkie białe włosy. Występuje w wilgotnych glebach liściastych, a także w lasach mieszanych, zalesionych dnach rzek, a także w glebach bagiennych, ale preferuje gleby kwaśne. Pierwotne siedliska paproci strusi to obszary Nowej Anglii, północne i zachodnie Illinois oraz wschodnia Kanada. Występuje głównie na brzegach rzek Grand Cascapedia i Matane. Zwykle rośnie do wysokości od 3 do 6 stóp i rośnie do 2 do 3 stóp szerokości. Paproć strusia rozmnaża się przez zarodniki. Żyzne liście, które powstają po liściach wegetatywnych, utrzymują się zimą, ale nie latem. Zarodniki wypadają gdzieś w połowie zimy. Jego rozmnażanie odbywa się poprzez kłącza. Jeśli zasadzisz jedną strusią paproć, zobaczysz, jak szybko się rozmnaża na twoich oczach. Zwykle uprawiany jest w ogrodach lub na obrzeżach domów.
Skrzypce strusia paproci są zbierane w młodym wieku na pożywienie. Te fiddleheads są zwykle gotowane w wodzie przez około 10 do 15 minut, gotowane na parze, a nawet smażone na oleju. Smak tych skrzypiec przypomina szparagi lub fasolkę szparagową. Zwykle są spożywane jako warzywa, pikle lub są używane w sałatkach, zupach lub omletach. Jednak ważne jest, aby móc odróżnić główkę strusia paproci od innych główek paproci, ponieważ groty innych gatunków paproci mogą być z natury toksyczne lub mogą również nie smakować dobrze.
Opieka
Paproć strusia jest bardzo łatwa w uprawie i szybko rośnie. Jedną z ważnych kwestii do zapamiętania jest to, że wymaga bogatej, wilgotnej, ale dobrze przepuszczalnej gleby. Te paprocie dobrze rosną w zacienionych obszarach, chociaż jest w porządku, jeśli są trzymane na słońcu, pod warunkiem, że w glebie jest wystarczająca ilość wody. Dobrze rosną w wilgoci. Ważne jest przestrzeganie regularnego harmonogramu nawadniania, szczególnie w pierwszym sezonie wegetacyjnym. Pomoże im to w ustanowieniu głębokich i rozległych systemów korzeniowych. Paproć strusia nie jest jednak wielkim fanem wiatru, dlatego lepiej się przed nim osłonić.
Ważną częścią pielęgnacji jest przesadzanie go wczesną wiosną lub gdy kończy się lato, a żyzne liście żółkną. Gdy na wiosnę pojawi się nowy wzrost, upewnij się, że wycięto stare liście. Jeśli chcesz rozmnożyć więcej paproci, podziel podkładkę i przesadź ją ponownie. Glebę, na której chcesz wyhodować paproć strusią, należy przykryć ściółką, aby zachować jej wilgotność. Jednocześnie pamiętaj, aby jesienią nie stosować nawozów na glebie.
Nie ma owadów, które mogłyby poważnie atakować tę paproć. Najgorszym wrogiem strusiej paproci jest mróz, który nie tylko niszczy pastorały, ale także czyni je niejadalnymi. Paproć ta zostaje zaatakowana przez gąsienice omacnicy, ale tylko na obszarze Nowej Anglii. Te gąsienice przebijały się przez łodygi i / lub system korzeniowy paproci.
