Identyfikacja liści dębu może być bardzo ciekawym hobby. Poznanie unikalnych cech każdego rodzaju liści pomoże ci je rozróżnić.
Dąb należy do najczęściej spotykanych drzew i można go znaleźć w Ameryce Północnej, Europie oraz w tropikalnych regionach Azji. Chociaż według botaników jest uważane za drewno liściaste, w rzeczywistości jest bardziej miękkie niż większość drewna liściastego. Dąb ma około 450 gatunków, a każdy z nich ma unikalne cechy.
Liść dębu od niepamiętnych czasów uważany jest za symbol siły, honoru, wytrwałości i wolności. Druidzi wierzyli, że liść dębu ma silne właściwości lecznicze. Celtowie uważali liść dębu za potężny symbol. W czasach rzymskich zwycięscy dowódcy otrzymywali laury z liści dębu. Liść dębu jest w dzisiejszych czasach symbolem rangi i regaliów w USA i niemieckich siłach zbrojnych.
Zanim przejdziemy do sekcji dotyczącej identyfikacji liści, warto szybko omówić ogólne informacje o dębie.
Klasyfikacja
Dąb należy do rodzaju Quercus, łacińskiego słowa oznaczającego „dąb”. Należy do rodziny buków (Fagaceae). Oprócz dębów zimozielonych i liściastych gatunek ten obejmuje również mniejsze rośliny lub krzewy dębowe. Hybrydy, półprodukty dwóch gatunków dębów, na ogół przyjmują tę drugą postać. Dąb ma wiele hybryd, które mogą utrudniać identyfikację. Liściaste gatunki dębu można zobaczyć w chłodniejszych szerokościach geograficznych, podczas gdy te z wiecznie zielonymi liśćmi - na południu.
Ogólny opis
Liść dębu jest szeroki, cienki i płaski i nazywany jest liściastym. Kształt liścia może być jajowaty, odwrotnie jajowaty, a czasem eliptyczny. Liście dębu mogą być głęboko pinnatifid widoczne w Kanadzie. Charakterystycznymi cechami liścia dębu są jego płaty i zatoki (przestrzeń między płatami). Liczba płatków w jednym liściu może wynosić od 5 do 20. Liście mogą mieć klapowany brzeg lub gładki brzeg na całym liściu. Niektóre liście są ząbkowane lub ząbkowane z gładkim brzegiem. Liście są zielone, często skórzaste na wierzchu i blade pod spodem. Niektóre liście mają kępki włosów w pobliżu żył na spodniej stronie. Liście są ułożone spiralnie i u niektórych gatunków dębów mogą być również postrzegane jako wiązki przyczepione krótką łodygą lub ogonkiem liściowym. Liście zmieniają kolor jesienią, przybierając jasny odcień złota, szkarłatu lub rudości. Liście opadają corocznie jesienią.
Identyfikacja każdego typu liścia
Nie jest możliwe wyszczególnienie cech wszystkich rodzajów liści dębu, ale teraz, gdy już wiesz, jak wygląda liść dębu, poniższe opisy mogą sprawić, że ich identyfikacja będzie mniej żmudnym zadaniem. Jeśli więc wiesz, że w Twojej okolicy jest dąb, możesz zidentyfikować jego nazwę na podstawie poniższych wskazówek.
Nazywane również dębem Mirbecka, te zielone, pół-błyszczące liście mają zaokrąglone płaty. Unikalną cechą tego liścia jest zakurzony biały ślad w miejscu połączenia liścia z łodygą. Liście mają 5 cali długości i 3 cale szerokości. Gatunek ten często występuje w Afryce Północnej (stąd nazwa dąb algierski).
Drzewo to jest również określane jako dąb żółty, dąb żółta lub dąb gładki. Liście są jajowate lub odwrotnie jajowate. Liście cienia mają powierzchowne obszary między płatkami, podczas gdy liście słoneczne mają głębokie. Liście są błyszcząco zielone na górze i blade z włosami poniżej. Liście mają przeważnie 5 do 7 płatków zakończonych włosiem.
Liście dębu są z grubsza odwrotnie jajowate i mają wiele płatów. Dwie zatoki pośrodku dzielą liść dębu na prawie połowę. Płatki na końcu liścia wyglądają jak korona. Liść jest zielony powyżej i blady, puszysty pod spodem.
Kanion Żywy Liść Dębu, nazwa naukowa: Quercus chrysolepis
Drzewo to jest również powszechnie określane jako Dąb Golden Cup. Płatki liści są zwykle ostre i mają włosie na końcu płatka. Na górnej stronie są zwykle błyszczące, ciemnozielone. Innym łatwym sposobem identyfikacji tego typu liścia jest zauważenie, że ten liść jest geometrycznie płaski.
Liść dębu kaukaskiego, nazwa naukowa: Quercus macranthera
Dąb kaukaski to rzadko spotykany dąb, czasami nazywany jest też dębem perskim. Liście o długości 15 cm i szerokości 5 cm są pół-błyszcząco zielone. Tutaj znowu ten liść ma płaty, które są tępe i zakrzywione.
Liść dębu wiśniowego, nazwa naukowa: pagoda Quercus
Ten liść dębu ma podstawę w kształcie litery V i płaty, które wydają się mieć jednolity kształt. Końce liści są krótkie, szerokie i bez łuków. Jak sugeruje nazwa naukowa, ten liść przypomina pagodę. Liście są błyszczące, gładkie i ciemnozielone, a spodnia strona jest jaśniejsza.
Coast Live Oak Leaf, nazwa naukowa: Quercus Agrifolia
Liście żywego dębu wybrzeża (Quercus Agrifolia) są błyszcząco zielone iw przeciwieństwie do tradycyjnych liści dębu mają wypukły kształt. Warstwa zewnętrzna zawiera 2-3 warstwy komórek fotosyntetycznych, dzięki czemu może pochłaniać energię słoneczną. Te liście o długości 5 cm i szerokości 3 cm mają cienkie ząbkowane krawędzie, które z wiekiem stają się ostrzejsze.
Drzewo to znane jest również pod innymi nazwami, takimi jak dąb angielski, dąb szypułkowy, dąb europejski lub dąb francuski. Wierzchołek liścia tego drzewa jest matowo zielony, podczas gdy druga strona jest jaśniejsza. Liście dorastają do 10 cm i przeważnie nie mają łodyg i rosną w pęczkach. Ten liść ma 4-5 płatków, które są zaokrąglone i jednakowej wielkości. Dąb pospolity występuje w wielu krajach na całym świecie.
To drzewo jest również znane jako Holly Oak. Wiecznie zielone liście dębu ostrokrzewu mogą osiągać do 7,5 cm długości i 2,5 cm szerokości, ale starsze liście mogą być większe. Liście są dwojakiego rodzaju, a mianowicie. wyższe mają gładkie krawędzie, a niższe kolczaste. Z wiekiem liście stają się błyszcząco zielone.
Inną nazwą tego drzewa jest włoski dąb. Ten liściasty liściasty jest ciemnozielony i odważnie ścięty z regularnymi płatami. Pół-błyszczące zielone liście są duże, ostro zakończone i długie (do 12 cm) z zaokrąglonymi płatami. Liście stają się pomarańczowo-brązowe w porze suchej.
Japoński liść dębu błękitnego, nazwa naukowa: Quercus glauca
Drzewo to jest również nazywane dębem pierścieniowym lub dębem lśniącym. „Kielich pierścieniowy” wynika z faktu, że dojrzałe żołędzie posiadają delikatne oznaczenia słojów. Nowe liście mają szkarłatny odcień, który wraz z wiekiem zmienia kolor na zielony.
Liść dębu laurowego, nazwa naukowa: Quercus laurifolia
Dąb laurowy można nazwać kilkoma innymi nazwami: dąb laurowy, dąb Darlington i dąb laurowy. Liście jajowate o długości 7–15 cm nie mają płatków tradycyjnego liścia dębu. Ptaki i wiewiórki wykorzystują jego liście do budowy gniazda.
Żywy dąb, nazwa naukowa: Quercus virginiana
Inne popularne nazwy tego drzewa to dąb Virginia, dąb południowy żywy, dąb żywy piaskowy, dąb żywy Scrub i dąb żywy teksaski. Te proste liście są wąskie do eliptycznego kształtu i mają 5–12 cm długości i około 2,5–5 cm szerokości. Skórzasty liść ma błyszczący, przyciemniony zielony odcień powyżej i matowy szaro-zielony od spodu. Podstawa liścia zwęża się, a czubek jest spiczasty i krótki do okrągłego. Brzeg liścia jest gładki i lekko pofalowany.
Liść dębu północnego, nazwa naukowa: Quercus ellipsoidalis
Liście tego ozdobnego dębu, zwanego także dębem Hill’s (nie mylić z dębem szpikowym) mają do 13 cm długości i są wąskie. Każdy liść ma 2-5 głębokich płatów, skośne końce i długą łodygę. Błyszczący zielony kolor liści zmienia się jesienią na ciemnoczerwony.
Liście dębu czerwonego (zwanego również dębem champion) mają 12-25 cm długości, mają czerwonawo-brązowe nerwy i czerwono-brązowe nerwy. Jego 7-11 płatków zwęża się w długie zęby zakończone włosiem. Nowy liść i łodyga mają różowy odcień. Liść nabiera wtedy zielonego koloru, żółtozielonego, a następnie intensywnie czerwonego lub brązowego jesienią.
Liście tego północnoamerykańskiego dębu zmieniają jesienią intensywny czerwony kolor z matowo zielonego. Liście mają tradycyjny wygląd dębu, z wyjątkiem listków, które są bardziej kanciaste. Nowe, jaśniejsze liście mają czerwone żyłki.
Liście tego dębu, określane również wspólną nazwą, dąb bagienny, są proste, naprzemienne i mają 7-15 cm długości. Jego płaty zakończone włosiem 5-9 mają głębokie zatoki, które sięgają prawie do żebra. Liście mają zatoki w kształcie litery U i mogą różnić się wielkością nawet na tym samym drzewie. Niektóre z szeroko eliptycznych liści mogą mieć płytkie zatoki i szerokie płaty z pojedynczym włosiem, podczas gdy inne mogą mieć głębokie zatoki i płaty oraz wiele zębów zakończonych włosiem. Liście są jasnozielone u góry i blade poniżej z kępkami. Jesienne kolory wahają się od brązowego do rudobrązowego, a czasem czerwonego i karmazynowego.
Post Oak Leaf, nazwa naukowa: Quercus stellata
Alternatywne, proste liście są podłużne i mają 5 płatków. Dwa środkowe płatki tych liści wyglądają wyraźnie kwadratowo. Liście dębu pospolitego mają grubą teksturę, są zielone powyżej i jaśniejsze poniżej.
To drzewo ma średnio zielone liście z otwartymi liśćmi. Liście półbłyszczące z tradycyjnymi płatami dębu. Liście mają zazwyczaj około 20 cm długości i 10 cm szerokości.
Liście szkarłatnego dębu czerwienieją w październiku. Forma liścia również się zmienia, przy czym wiele odmian ma cieńszy i bardziej kanciasty wygląd. Ten dąb występuje w większości ogrodów na całym świecie, a także w północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych.
Powszechnie zwany dębem kornwalijskim lub dębem durmastowym, liście tego drzewa można odróżnić od liści dębu pospolitego, ponieważ trzymane są na długich łodygach. Liście mają 7-14 cm (2,8-5,5 cala) długości i 4-8 cm szerokości. Jeśli zauważysz wzór liścia, będzie on równomiernie klapowany z 5-6 płatami po obu stronach.
Liście ułożone są naprzemiennie z 5-7 zaokrąglonymi płatkami z najeżonymi końcami. Są gładkie, ciemnozielone na wierzchu i blade pod spodem, z brązowymi, woskowatymi włosami.
Liść dębu kasztanowca bagiennego, nazwa naukowa: Quercus michauxii
To drzewo jest również określane jako dąb koszowy lub krowiego. Liście tego dębu są proste, mają 10-28 cm długości i 5-18 cm szerokości, z 15-20 płatkowymi, zaokrąglonymi prostymi zębami z każdej strony.
Liście o długości 6-13 cm mają ostre końcówki z włosiem na płatku. Liście są głęboko klapowane i na ogół węższe niż większość innych liści dębu. Są błyszcząco zielone na górze i rosną naprzemiennie na krótkich gałązkach.
Liść dębu wodnego, nazwa naukowa: Quercus nigra
Liście liściaste są naprzemienne, o długości 3-12 cm i szerokości 2-6 cm. Jego kształt jest zmienny. Zwykle ma kształt szerokiej szpatułki, zaokrąglonej u góry i wąskiej i klinowanej u podstawy. Brzegi są gładkie lub płytko klapowane, z wierzchołkami i końcami płatków zakończonymi włosiem. W przeciwieństwie do innych dębów, płatki wyglądają jak krople wody zwisające z końców liści. Z matową zieloną do niebieskawo-zieloną górą i jaśniejszym niebieskawo-zielonym dnem, liście te mają rdzawe włosy wzdłuż żył
Liście te są zaokrąglone w kierunku dna zatok i górnej części płata. Liście nie mają kolców, są ciemnozielone na górze i jaśniej zielone na spodzie. Liście mają od 7 do 9 płatków przypominających palce.
Liść dębu wierzby, nazwa naukowa: Quercus phellos
Liście dąb wierzbowy są włóczni, małe i smukłe, mają ponad 12 cm długości i 2,5 cm szerokości. Liście są koloru jasnozielonego do żółtobrązowego, a jesienią przebarwiają się na bladożółty kolor. Woskowate liście mają na końcu maleńkie włosie.
Łatwo pomylić liść klonu z liściem dębu, ponieważ oba mają płaty i zatoki. Prostym sposobem na rozwiązanie tego problemu jest sprawdzenie, czy płaty i zatoki są symetryczne lub naprzemienne po obu stronach skrzydła. Jeśli jest to pierwszy, masz liść klonu, podczas gdy w drugim przypadku masz w dłoni liść dębu. Liść dębu można również rozpoznać po jego wielkości, ponieważ jest zwykle dłuższy niż szeroki.
