Wiąz to drzewo z wyboru do sadzenia w cieniu, a także do zbierania wysokiej jakości drewna. Niektóre z faktów z tym związanych zostały przedstawione w tym artykule, które pomogą Ci odróżnić to drzewo liściaste od innych.
Drzewa wiązu to tylko niektóre z doskonałych opcji, sadzonych do kształtowania krajobrazu w zacienionych obszarach i miejscach o dużym natężeniu ruchu. Fakty dotyczące ich kształtu, wielkości i zdolności adaptacyjnych są tak imponujące, że wcześniej stały się popularnym drzewem do uprawy na poboczach dróg i miejscach publicznych. Niemniej jednak atak choroby na początku 20 latth stulecie odbiło się na tych odmianach drzew, prowadząc do śmierci milionów takich drzew.
Interesujące fakty
Wiąz amerykański występuje we wschodniej części Ameryki Północnej. Ma pożądany baldachim, z rozłożystymi gałęziami, nadającymi kształt wazonu. Jego identyfikacja nie jest trudna, gdyż części drzew posiadają cechy charakterystyczne odmienne od innych drzew. Jego wysokość różni się w zależności od odmiany, chociaż średnia wysokość wynosi 90 stóp z prawie taką samą rozpiętością. W wieku dojrzałym obwód zdrowego drzewa ma średnice około 2-4 stóp. Więcej aspektów związanych z tymi odmianami przedstawiono poniżej:
Taksonomia
W swojej klasyfikacji botanicznej mają wspólny porządek Rosales z różą. Jednak ich rodzina jest Ulmaceae, która obejmuje grupę drzew liściastych i wiecznie zielonych. Liście i kora tych roślin zawierają substancje śluzowe. Z naukowego punktu widzenia reprezentuje je nazwa rodzaju Ulmuspodczas gdy nazwa gatunku różni się w zależności od odmiany.
Odchodzi
Ich liście ułożone są naprzemiennie na gałązkach, a jesienią żółkną. Ich liście (3-6 cali długości) mają ząbkowany brzeg, pojedynczy lub podwójny, i zwężają się w kierunku wierzchołka. Inne cechy obejmują asymetryczną podstawę, owłosioną dolną część i wiele rozgałęzionych żył.
Szczekać
Ich zewnętrzna kora jest szarawa i wykazuje obecność łusek, bruzd i grzbietów. Łuszczenie kory chińskiego wiązu jest cechą pożądaną do wykorzystania jako drzewo ozdobne. Jest śliski, a jego wewnętrzna włóknista część jest wykorzystywana w ziołolecznictwie do łagodzenia wielu problemów zdrowotnych.
Kwiaty i owoce
Ich apetyczne kwiaty są niepozorne. Zwykle rozwijają się wiosną, są małe i mają zielony lub czerwony kolor. Niektóre wiązy wydają owoce, a inne nie. Rodzaj owocu nazywa się samara, co można rozpoznać po małym nacięciu pośrodku. Zielony owoc, mający dwie struktury podobne do skrzydeł, otacza nasiono o okrągłym kształcie.
Czynniki sadzenia
Sadzenie takich drzew nie różni się niczym od sadzenia innych drzew pół-liściastych lub liściastych. Do ich uprawy można wybrać nasłoneczniony obszar z żyzną, dobrze przepuszczalną, neutralną glebą (najlepiej gliniastą lub piaszczysto-gliniastą). Ponadto utrzymanie optymalnej cyrkulacji powietrza jest konieczne, aby zmniejszyć ryzyko ataku choroby.
Opieka
Rygorystyczna pielęgnacja wiązu jest konieczna w początkowych stadiach wzrostu lub do momentu osiadania drzewka na obszarze wzrostu. Upewnij się, że gleba jest zawsze wilgotna, aby promować szybki wzrost korzeni. Po dojrzewaniu drzewa przycinaj je raz na trzy lata, aby usunąć słabe gałęzie i zapewnić jego zdrowy wzrost.
Choroby
Wiąz amerykański jest podatny na chorobę wiązów holenderskich. Uważa się, że importowane drewno europejskie (około 1930 r.) Jest nosicielem tej choroby grzybiczej, która rozprzestrzeniła się na takich drzewach w Ameryce. Za przenoszenie patogenów na drzewa ozdobne odpowiada kornik wiąz.
Efekt choroby
Zarażenie tą chorobą występuje zwykle na drzewach osiągających wysokość około 40 stóp. Zarażony grzyb blokuje wiązki naczyniowe i ogranicza dystrybucję wody i składników odżywczych do pozostałych części. Zarażone drzewo po pewnym czasie umiera. W chwili obecnej nie ma skutecznego środka zwalczania tej choroby.
A więc to tylko niektóre aspekty związane z wiązem. Zamiast zajmować się chorymi odmianami amerykańskimi, architektom krajobrazu zaleca się sadzenie odmian odpornych na choroby. Z tego samego powodu odmiany hybrydowe (American Liberty, Delaware i Independence), które są odporne na wyżej wymienioną chorobę, są rozwijane do ogólnych plantacji w Ameryce Północnej.
